دانلود مقاله تاريخچه زبان ايراني در فایل ورد (word) دارای 47 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد دانلود مقاله تاريخچه زبان ايراني در فایل ورد (word)   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه دانلود مقاله تاريخچه زبان ايراني در فایل ورد (word)

مقدمه  
دوره میانه  
زبانهای ایرانی میانه  
ادبیات  زبانهای  ایرانی  میانه  گروه شرقی  
سعدی  
آثار غیر دینی سغدی  
نامه های  قدیمی سغری  
آثار  مکشوفه در سند  علیا  
کتیبه بوگوت  
کتیبه  های افراسیاب  
کتیبه های پنجکنت  
آثار کوه منع  
کتیبه لادک  
کتیبه  قره  بلگون  
کتبیه های قرقیزستان  
آثار  دینی سغدی  
آثار بودایی  
آثار مسیحی  
آثار مانوی .  
سکایی  
خوارزمی  
و آثار خوارزمی متاخر  
بلخی  
زبانهای  ایرانی میانه  گروه  غربی  
زبان پارتی  
کتیبه ها  
سکه ها  
سفال نوشته ها  
قباله های اورامان  
5 اسناد   مورا – اوروپوسی  
زبان  فارسی میانه  
خط پهلوی  
هزوراش  
خط مانوی  
آثار بازمانده  از فارسی میانه  
الف :کتیبه ها  
ب:سکه ها  
ج: مهرها  و سنگهای قیمتی و ظروف  سیمین  
د: آثلر یافت شده  در دورا-اروپوسی  
هـ :پاپیروسها  
و:ترجمه  فرامیر داوود  
ح: متون پهلوی  
الف : کتب دینی زردتشتی  
زند اوستا  
زند و پازند  
ب-کتب غیر دینی پهلوی  
منابع و ماخذ  

بخشی از منابع و مراجع پروژه دانلود مقاله تاريخچه زبان ايراني در فایل ورد (word)

 1- تاریخ ادبیات ایران           دکتر احمد تفضلی به کوشش دکتر ژاله آموزگار

 2- تاریخ زبان فارسی        دکتر مهری باقری

 3- زبان فارسی در جهان   غلامعلی زاده

 4- دستور زبان فارسی    جولیا-اس

مقدمه

معمول ترین  و ساده ترین  تعریفی که از زبان  ارائه می شود  این است  که زبان  وسیله برقراری  ارتباط  در جوامع بشری است . از هیمن  تعریف ساده می توان  دریافت  که زبان  امری اجتماعی  است

از آنجا  که جوامع  بشری  پیوسته  در حال تغییر و تحول  اند ، نهادهای اجتماعی هم که  باید متناسب با نیازهای  اجتماع باشند ، هیچ گاه ثابت  و یکسان  نمی مانند و همواره  برای هماهنگی با جامعه  و نیازهای  آن متحول می شوند

بدین  ترتیب زبان  که مهمترین  وسیله  و ابزار پیام  رسانی و برقراری  ارتباط  و انتقال  مفاهیم  ذهنی در جوامع بشری  است امری ثابت  نبوده  همواره  به تبع جامعه تحول می یابد

برای بررسی تحولات  جوامع بشری  و پی بردن  به علل و موجبات  این تحولات  و شناختن حوادث ورویدادهای که منجر به پیدایش  عناصری  جدید و پدیده هایی نو می شوند  از تاریخ دور می جوییم

هم چنانکه  تاریخ  سرگذشت  اقوام و ملتهای مختلف  و حوادث گذشته  برآنها را در زمانهای مختلف شرح  می دهد  به تاریخ یک زبان  نیز تغییرات  و دگرگونیهای ان زبان در گذار زمان  و در طول  دوره  دوام  و رواج آن زبان مشخص می کند . وبه کمک برررسیهای تاریخی هر زبان  است که  می توان  هم تغییرات  و تحولات  آن  زبان را در ادوار تاریخی  مختلف  شناخت  و هم قواعد  و قوانین حاکم و ناظر برآن  تحولات  را بدست آورد . زبان های مختلف  به طرق  گوناگون باقی مانده است  جمع آوری  کرد و سپس این اسناد  و مدارک  را به ترتیب تاریخی ، مرتب و منظم  نمود و آن گاه با توجه به شباهتها و تفاوتهای ساختاری و صوتی زبان بکار رفته  در این اسناد و با مقایسه  صورتهای مختلف  زبان ، آن مدارک را دسته بندی و طبقه بندی نمود

بدین ترتیب مشخص می شود  که هر زبان  از زمانی  که قدیمی ترین آثار  مکتوب آن موجود است تا زمان حاضر ،دستخوش چه تحولات و تغییراتی شده است

دراواخر قرن هجدهم میلادی در پی رواج فقه الله و دستور تطبیقی زبان ها یکی از مهم ترین خانواده های زبانی دنیا به نام خانواده زبانی «خسرواردیانی » که زبان های ایرانی نیز از اعضای این خانواده به شمار می روند ،شناخته شد

در میان زبان های هندو اروپایی زبان فارسی این ویژگی ممتاز را دارد که می توان تاریخ آن را بر اساس منابع و مدارک موجود در تمامی ادوار تاریخی از قرن ششم پیش از میلاد تا زمان حاضر به طور پیوسته ای بررسی کرد

زبان های فارسی در جهان

زبان و ادبیات فارسی به عنوان دومین  زبان جهان اسلام و زبان حوزه فرهنگی و تمدن ایرانی با هزاران آثار گران سنگ در زمینه های مختلف ادبی ، عرفانی ، فلسفی ، تاریخی همواره مورد اعتنا و اعتقاد ایرانیان و مردمان سرزمین های دور و نزدیک بوده است

علیرغم حوادث و رویدادهای پرتب و تاب و گاه ناخوشایند سه صده اخیر باز هم این زبان شیرین و دلنشین در دورترین نقاط جهان امروز حضورو نفوذدارد

این حضور و نفوذ حکایت از آن دارد که در ژرفای  زبان و ادب فارسی آنقدر  مهعانی  بلند و مضامین  دلنشین  علمی – ادبی  اخلاقی و انسانی وجود دارد که هر انسان سلیم الطبعی با اطلاع  واگاهی از آنها  خود به خود  به فارسی ئو ذخایر مندرج در آن  دل می سپرد . اگر چجنین نبود  ترجمه  و تالیف  هزاران  کتاب و مقاله  از سوی  خارجیان ددرباره  اثار جاودان  و جهان  ادب فارسی  مانند : شاهنامه فردوسی ، خمسه  حکیم نظامی گنجوی ، گلستان  و بوستان  شیخ اجل – مثنوی مولانا جلال الدین بلخی – چهره نمی جست               هزاران ایران شناس و ایران  دوست غیر ایرانی  دل و عمر بر سر شناخت ، فهم ، تفسیر  و ترجمه  این آثار  ارزنده در نمی باختند . واقع آن است  که نکات  نغز و حکمتهای بدیع  و درسهای  انسانیت ، بزرگواری  اخلاقی و مردم  دوستی در ادب  فارسی آنقدر  حلاوت ولطا فت  دارد که  می تواند عطش تمام تشنه کامان  وادی معرفت و حیرت  را یک  تنه به آب  عذب خوبیش سیراب گرداند

با در نظر گرفتن  ویژگیها و مختصات  زبانی  قدیمی ترین آثار و مدارک  بازمانده  اززبانهای  ایرانی تا زمان حاضر  می توان  تحولات تاریخی  زبانهای  ایرانی رابه سه دوره  مهم  تقسیم کرد

1- دوره باستانی                2- دوره میانه                 3- دوره جدید

بدین ترتیب  می توان گفت  «زبان فارسی »که  یکی از زبانهای ایرانی  از قدیمترین  صورت  بازمانده  آن تا  فارسی دری ، سه  دوره تحولی ,: باستان ، میانه و جدید  را پشت سر گذارده است

بنابراین  زبان فارسی  جدید  دنباله  طبیعی و صورت تحول  یافته زبان  «فارسی میانه » است  وفارسی میانه  خود صورت تحول یافته زبان «فارسی باستان » می باشد

چون  زبانهای دوره باستان  و میانه  دیگر بصورت  زنده بکار  نمی روند  و تنها  در مطالعات  تاریخی از صورت  مکتوب آنها  استفاده  می شود، بطور کلی با زبانهای «مرده »و «خاموش» خوانده  می شوند

دوره میانه

زبانهای ایرانی میانه

زبانهایی که حد فاصل  بین زبانهای باستانی  و زبانهای  دوره اخیر ایران اند ، زبانهای دوره میانه  نامیده می شوند . میزان  و ملاک تشخیص زبانهای میانه را  از یکسو  ساده تر  بودن  نسبت به صورت  باستانیان  و تغییر و تحول آشکار در سیستم  و نظام زبانی  قدیم و از سویی دیگر متروک و خاموش بودن آن دانسته اند

البته  با توجه  به سیر و تحول تدریجی  زبان  از صورتی  به صورت دیگر ، تعیین تاریخ دقیق و مشخص به عنوان حد فاصل  قطعی  بین زبانهای باستانی  ، میانه و جدید  میسر نیست

زبان شناسان تاسیس سلسه اشکانی در حدود (250 سال پیش از میلاد ) را آغاز  دوره  زبانهای ایرانی  میانه محسوب می دادند  این دوره  تا پایان  فرمانروایی سلسله ساسانی  یعنی 651 میلادی که  سال شکست  ساسانیان  از قوای  مسلمین  و انقراض  این حکومت است  ادامه می یابد

بدین  ترتیب دوره  زبانهای ایرانی  میانه  در حدود  هزار سال ، از قرن  سوم پیش از میلاد تا قرن  هفتم  میلادی محسوب  می شود

با توجه  به اینکه  از نظر  تاریخی دوره  زبانهای  باستانی  با انقراض هخامنشیان  در سال (330 پیش از میلاد ) به پایان  می رسد  و دوره  میانه  نیز از(250 قبل از میلاد) که سراغاز حکومت  اشکانیان  است شروع  می شود . فاصله ای  قریب یکصد سال  میان  این دو  دوره تاریخی  زبانهای  ایرانی  وجود دارد  که درتتبعات   تاریخی  زبان فارسی  به «سالهای تاریک » معروف است  زیرا پس از برافتادن  هخامنشیان  بدست اسکندر ، طولی نکشید که  اسکندر خود در گذشت  و سرزمینهای تحت تسلط وی میان  سردارانش  تقسیم  شد و فرمانروایی ایران  زمین ، را یک از سرداران  اسکندر موسوم  به «سلوکوسی» گردید

سلوکوس و اعقابش قریب صد سال در ایران  حکومت  کردند  که در تاریخ  ایران به دوران  سلوکیها  معروف  است . آنچه مسلم است  این است  که بدلیل  یونانی بودن  فرمانروایان  سلوکی زبان  و خط ایرانی  کمتر مورد  توجه  دستگاه  حاکمه  بود  و همین  عامل  موجب رواج  و تاثیر زبان – فرهنگ  و هنر یونان  در زبان – فرهنگ  و هنر ایرانی  گردید . تاثیر مختصات  خط یونانی  در خطوط ایرانی  ابداع شده  در دوره  میانه  نیز به  هیمن دلیل  است

بنابراین در تمام دوران  سلوکی ها اثری  مکتوب از خط و زبان  ایرانی  بر جای نماند  و به همین  دلیل هیچ گونه  اطلاع  و آگاهی از چگونگی و کیفیت  زبان فارسی  دراین  مقطع خاص زمانی  نداریم

آخرین آثار  بازمانده  از دوره  باستان ، متعلق  به دوره هخامنشی  است و اولین  آثاری که از دوره  میانه بدست  آمده به دوران  حکومت  اشکانیان  تعلق دارد  و دوران  حکومت سلوکیان  که میان دو  سلسله  ایرانی هخامنشی و اشکانی است. «دوره تاریک »  در حلقه  مطالعات  تاریخی  زبان  فارسی  به شمار  می رود . بدین ترتیب  زبانهای  ایرانی  دوره میانه ، زبانهایی هستند که  در فاصله  زمانی  سالهای 250 پیش از میلاد  (تاسیس سلسله اشکانی ) و 651 میلادی ( انقراض  سلسله ساسانی ) در سرزمین ایران بکار می رفتند

( این نکته  شایان دقت است که با یک تحول اساسی و چشم گیر سیاسی و اجتماعی ، زبان یک جامعه یکباره متحول  نمی شود . بلکه  ایجاد تغییر و تحول  در سیستم و نظام  زبان – امری  است که  به آهستگی و طی  قرنهای  متمادی  صورت می پذیرد )

از میان  زبانهای متعددی که درایران  دوره میانه بکار  می رفتند  آثار و اسناد  مکتوبی اززبانهای «پهلوی اشکانی »«پهلوی ساسانی » «سعدی »«سکایی»«بلخی »«خوارزمی »باقی مانده  است

این زبانها با توجه  به مختصات  وویژگیهای ساختاری  و موقعیت  و محدوده  جغرافی شان  به دو گروه  اصلی تقسیم  می شوند

الف : زبانهای  گروه شرقی

ب: زبانهای گروه غربی

ادبیات زبانهای ایرانی  میانه  گروه شرقی